ISO standaard voor FPA/FSM
Op deze pagina krijgt u informatie over de internationale standaard voor functionele omvangsmeting. De standaard is eerder een toetskader dan een concrete FPA-achtige methode. Daarom wordt deze methode door de ISO aangeduid als FSM: Functionele maatmeting. Binnen dit toetskader zijn inmiddels enkele FPA methoden tot ISO standaard verheven, waaronder de NESMA methode.
De aanleiding tot de ISO-standaard FSM
Functie Punt Analyse werd in 1979 gepresenteerd door Allan Albrecht. In de loop der jaren ontstonden er de nodige varianten en versies van FPA. Daarnaast geldt, dat men FPA gebruikt in meer toepassingsgebieden dan die waarvoor FPA ontworpen en geschikt is. Dit soort factoren bemoeilijken bijvoorbeeld een proces als benchmarking. Om deze problemen zo veel mogelijk het hoofd te bieden, is er een wereldwijde ISO-standaard ontwikkeld met eisen, waaraan een methode die de functionele omvang van informatiesystemen meet (zoals FPA), moet voldoen.
Uitgangspunten voor de FSM
Een belangrijke beslissing was dat de standaard alleen betrekking dient te hebben op het meten van functionele omvang (“functionele maat”). De standaard mag géén kwaliteits-, contingentie- en technische aspecten bevatten. Ook besloot men om voor de toekomstige standaard de term “Functionele maatmeting” (FSM) te hanteren. Deze FSM-standaard zou niet een universele FPA-standaard worden, maar een raamwerk, waaraan alle methoden (zoals FPA) die claimen dat zij de functionele omvang van projecten en systemen meten, kunnen worden getoetst.
Opbouw van de FSM-standaard
Het FSM-raamwerk bestaat uit enkele deelstandaards die de volgende aspecten afdekken:
- De conceptuele FSM-standaard zelf;
- Standaards voor het valideren en verifiëren van FPA-varianten tegen de conceptuele FSM-standaard;
- Een standaard voor de toepassing van FPA-varianten in specifieke domeinen;
De officiële benaming voor de vijf delen van de FSM-standaard is:
| FSM-methode ISO / IEC 14143-1:1998 | |
|---|---|
| Deel 1 | Conceptuele standaard. ISO / IEC 14143-1 |
| Deel 2 | Conformiteitsevaluatie van meetmethoden voor softwaregrootte volgens ISO/IEC 14143-1. |
| Deel 3 | Verificatie van functionele maatmeetmethoden. Dit deel van de norm biedt een raamwerk voor het verifiëren van de claims van een FSM-methode met betrekking tot de volgende prestatieparameters:: convertibiliteit, discriminatie, betrouwbaarheid nauwkeurigheid. |
| Deel 4 | Referentiemodel. De FSM-methode die wordt onderzocht, moet worden beoordeeld aan de hand van enkele gestandaardiseerde referentiepunten. Dit deel definieert dergelijke referentiepunten door te voorzien in dergelijke referentiegebruikersvereisten. |
| Deel 5 | Bepaling van functionele domeinen voor gebruik met functionele groottemetingen. |
| Deel 6 | Handleiding voor het gebruik van 14143 serie (functionele maatmeting en gerelateerde internationale normen) |
Door ISO goedgekeurde FSM-methoden
FSM is dus een raamwerk bestaande uit de conceptuele FSM-standaard zelf en de standaards voor het valideren en verifiëren van FPA methoden. Een methode die de functionele omvang van software meet kan bij de ISO een procedure aanvragen om getoetst te worden tegen de FSM-standaard. Na een positieve ballotage zal de methode dan het stempel “door ISO goedgekeurde FSM-methode” krijgen. Inmiddels zijn onder andere de volgende methoden tot tot ISO standaard verheven: NESMA-FPA (ISO / IEC 24570), IFPUG-FPA (ISO / IEC 20926), UKSMA-Mark II (ISO / IEC 20968), COSMIC-FFP (ISO / IEC 19761).